جهان بینی در ساختار داستان کوتاه

نوع ادبی داستان کوتاه، در قرن نوزدهم، در اروپا پرورده و تلطیف شد. در همین قرن، فرد اندک اندک، به عنوان یگانه وارث آن جهان عرضِ وجود کرد که در آن، جهان بینی دینی در حال فروپاشی بود. تصادفی نبود که ادبیات نوین ایران با داستان کوتاه آغاز شد و نخست و پیش از همه تا جنگ جهانی دوم به صورت داستان های کوتاه به عرصه در آمد. ساخت داستان کوتاه، جایگاه شاخص راوی و تأکید بر تفسیر در جهان کوچک متن داستان، همه و همه، نویسندگان ایرانی را در تلاش برای بیان خود آگاهی و تجارب انسان در قرن بیستم مجذوب خود ساختند. در مقاله حاضر به مقوله هایی نظیر؛ تعریف داستان، تفاوت شعر و داستان، داستان و اجتماع، تأثیر علم جامعه شناسی در داستان، هدف داستان و مشخصه های نویسنده داستان پرداخته شده است.